باشندگان روستاهای وزیرخان، وادیان و صوفیان در ولسوالی دشت‌ارچی ولایت کندز می‌گویند که به آب آشامیدنی صحی دسترسی ندارند. آنان می‌افزایند، این چالش باعث شده که به بیماری‌های گوناگون دچار شوند.
باشندگان روستاهای وزیرخان، وادیان و صوفیان در ولسوالی دشت‌ارچی ولایت کندز می‌گویند که سال‌ها است هیچ‌گونه سیستم منظم آب‌رسانی در این مناطق ایجاد نشده و مردم ناگزیرند از آب‌های سطحی یا چاه‌های دستی استفاده کنند؛ آب‌هایی که نه تصفیه شده‌اند و نه برای آشامیدن مناسب‌اند.
حبیب‌الرحمن، یکی از باشندگان روستای وادیان ولسوالی دشت‌ارچی، در گفت‌وگو با سلام‌وطندار می‌گوید که برای تأمین آب مورد نیاز، ناچارند با استفاده از وسایل نقلیه از نهرها و دریاچه‌ها آب غیر صحی بیاورند.
او می‌گوید: «آنهایی که پول دارند، چاه آب هم دارند و آنهایی که ناتوان استند یعنی پول ندارند، از آب جوی استفاده می کنند. ای قسم وقتی می‌شود که خشکسالی می‌آید، بیخی آب نیست در جوی. آب را با پول خریداری می‌کنیم، {برخی اوقات} خر (مرکب) کراچی است به کرایه می‌گیریم و آب می آوریم.»
از سویی‌هم، خان‌شیرین، باشنده‌ی روستای وزیرخان ولسوالی دشت‌ارچی ولایت کندز، می‌گوید که به‌دلیل نداشتن دسترسی به آب آشامیدنی صحی، در بسیاری از مواقع، به بیماری‌های گوناگون دچار شده‌اند.
او می‌افزاید: «آب آشامیدنی ما خو آب نهر است که می‌آید و ما برای استفاده از آن ذخیره آب ساختیم و جای جور کردیم که آب آنجا جمع می‌شود و بعد برای نوشیدن و دیگر موارد استفاده می‌کنیم، از دولت ما تقاضا داریم که برای ما چاه‌های عمیق حفر کند.»
سیدالله، باشنده‌ی روستای صوفیان ولسوالی دشت‌ارچی نیز، از بی‌توجهی مسوولان به نیاز آنها شکایت دارد: «ما بدبختانه در حکومت گذشته نیز چنین وضعیت را داشتیم و حال هم چنین وضعیت داریم که آب آشامیدنی‌مان را فقط از جوی‌ها و نهر ها تامین می‌کنیم. بعضی وقت پیش می‌آید که ماه‌ها آب نمی‌باشد و ما مجبور می‌شویم از آب حوض‌ها استفاده کنیم که سه هفته بگذرد زرد می‌شود و قابل نوشیدن و استفاده نمی‌باشد.»
محمداکرم خپلواک، آگاه مسائل اجتماعی در کندز می‌گوید که نبود آب آشامیدنی صحی در سه روستای ولسوالی دشت‌ارچی این ولایت، چالش‌‌های زیادی را برای باشندگان این مناطق به‌همراه داشته است.
او می‌گوید: «زمانی که در یک ساحه آب آشامیدنی صحی موجود نباشد جامعه را با تهدید‌های فراوان روبرو می‌سازد، در جامعه انسان‌ها زندگی می کنند به شمول کودکان و بزرگسالان همچنان حیوانات نیز با تهدیدهایی روبرو می‌شوند. همچنان باعث بروز بیماری‌های مختلف می‌شود و حتا ادامه این وضعیت باعث نابودی یک جامعه نیز شده می‌تواند.»
با این‌حال، حمیدخان مومند، مسوول مطبوعات ریاست احیا و انکشاف دهات ولایت کندز، می‌گوید که پروژه‌های آب‌رسانی در برخی مناطق این ولایت در حال اجرا است و قرار است در سال روان، کار ساخت یک پروژه آب آشامیدنی در روستای صوفیان نیز، آغاز شود.
آقای مومند می‌گوید: «این پروژهها، نصب شیردهن‌ها خانه به خانه است که به هر خانه در داخل خانه شیردهن نصب می‌شود و از آب پاک آشامیدنی استفاده می‌کنند. تمام ساحات خانه به خانه سروی می‌شود و هیچ خانه‌ای باقی نمی‌ماند که به آن آب آشامیدنی صحی نرسد. این پروژه با معیارهای اساسی تطبیق می شود که هر پایپ آن و واترپایپ هر کدام آن ۱۵ الی ۲۰ سال ورنتی دارد.»
آب آشامیدنی صحی یکی از اساسی‌ترین نیازهای اولیه برای زندگی انسان‌ها به‌شمار می‌رود که در بسیاری از مناطق روستایی کندز، به‌ویژه در ولسوالی دشت ارچی، هنوز هم هزاران تن از باشندگان از دسترسی به آن محروم‌اند.