شماری از باشندگان ولسوالی راغستان ولایت بدخشان می‌گویند که ده‌ها کودک در این ولسوالی، به بیماری سرخکان دچار شده‌اند.
باشندگان راغستان می‌افزایند که در نتیجه‌ی شیوع سرخکان، دست‌کم یک کودک جان باخته و اوضاع صحی چندین کودک دیگر وخیم است.
به گفته‌ی آنان نبود مراکز صحی مجهز، کمبود دوا و فاصله‌ی زیاد تا نزدیک‌ترین کلینیک، عامل گسترش این وضعیت بوده است.
از موارد ابتلا به سرخکان در ولسوالی راغستان، آمار دقیقی ثبت نشده؛ اما این بیماری در جریان سه ماه گذشته شیوع پیدا کرده است.
علی‌رضا، یکی از باشنده‌گان راغستان، درباره‌ی مرگ پسر کاکای خردسالش گفت: «آنها امکانات کافی نداشتند که وی ( پسر کاکای خورد سالم) را معالجه کنند. راه بسیار فاصله داشت. در اینجا مرکز صحی درست نیست که ما [او را] می‌بُردیم. تنها مرض سرخکان نیست، زیاد مریضی‌‌ها همین گونه است که بیمارها در اثر چنین گپ‌ها (بیماری ها) از بین می‌روند. در اینجا کلینیک یا شفاخانه اصلاً وجود ندارد.»
به گفته باشندگان راغستان، نزدیک‌ترین مرکز صحی به این ولسوالی، چندین ساعت پیاده‌روی دارد و در ماه‌های سرد، عبور از مسیرهای برفی و یخ‌زده‌ی کوهستانی تقریباً غیرممکن می‌شود.
روح‌الله روحانی و فیض الله، دیگر باشندگان راغستان می‌گویند که نبود مرکز صحی مجهز و دست‌رسی محدود به خدمات صحی، زمینه‌ساز گسترش بیماری سرخکان در میان کودکان شده است. آنها با ابراز نگرانی می‌افزایند که قبل از گسترش بیشتر سرخکان، نهادهای مسئول باید هرچه زودتر به وضعیت صحی مردم این ولسوالی توجه جدی و عملی نشان دهند.
آنها گفتند: «از دولت خواهشمند استیم که تیم‌های صحی را اعزام بکند، تا در قریه‌جات و جاهای دور دست بروند و به مردم رسیدگی کنند. نشود که این بیماری، یک فاجعه بسیار زیاد را در این مناطق به وجود بیاورد.»
«چند ماه قبل یک طفل ۹ ماهه در اثر این ویروس از بین رفت و همچنان یک برادر خوردِ خودم به نام ضیأ که هفت‌ساله می‌باشد به این مریضی دچار شده است.»
با وجود آن‌که بیماری سرخکان در سال‌های گذشته نیز در بدخشان شیوع داشت، مقام‌های صحی آمار مشخصی از موارد ابتلا در سال گذشته ارائه نمی‌کنند.
با این حال، عادل عالم‌یار، مسئول کنترول بیماری‌های ساری در ریاست صحت عامه بدخشان، تأیید کرده است که موارد ابتلا در سال جاری، در مقایسه با سال گذشته «بیشتر و گسترده‌تر» بوده است.
او علت اصلی شیوع بیشتر سرخکان را، عدم تطبیق واکسین در میان کودکان این ولسوالی عنوان کرد. به‌گفته‌ی او، از تاریخ ۲۵ جدی ۱۴۰۳، موارد ابتلا در چندین ولسوالی بدخشان از جمله راغستان شروع شد و تیم‌های صحی فوراً به ساحه اعزام شدند.
وی افزود که کودکان مبتلا به سرخکان، واکسین دریافت نکرده بودند.
عالم‌یار گفت: «فعلاً وضعیت در راغستان و بعضی ولسوالی‌هایی که سرخکان در آنجا زیاد شیوع پیدا کرده بود تحت کنترول آمده است. تیم صحی به اسرع وقت به ساحه جهت تداوی مصاب شدگان اعزام شده، ادویه به شکل کافی و مقدار کافی به ساحاتی که آسیب‌پذیر استند از طرف ریاست صحت عامه و دفتر تطبیق‌کننده و بعضی موسسات همکار انتقال یافته و فعلا وضعیت سرخکان در راغستان تحت کنترول است.»
شیوع سرخکان در بدخشان پدیده‌ی تازه‌ای نیست، اما محرومیت، فقر و ضعف ساختار صحی سبب می‌شود هر سال ده‌ها کودک قربانی این بیماری قابل پیش‌گیری شوند. وقتی دوا و واکسین وجود دارد، اما راهی برای رسانیدن آنها به کودکان در دسترس نیست، این بیماری قابل مهار، می‌تواند به قاتلی بی‌رحم تبدیل شود.
گزارش از حسیب حساس